พฤกษา-อินโน พรีคาสท์ ขยับวางมาตรฐานบ้านปลอดภัย ใช้ “พรีคาสท์” ต้านภัยพิบัติ ชี้ตลาดอสังหาฯ ต้องหันมาเน้นโครงสร้างมากกว่าเปลือก

ในยุคที่แผ่นดินไหวไม่ใช่เรื่องไกลตัว วงการอสังหาฯ ไทยเริ่มหันมาทบทวนใหม่อีกครั้งว่า “บ้านที่ดี” ควรตอบโจทย์แค่ฟังก์ชันและดีไซน์จริงหรือ?

เมื่อเร็ว ๆ นี้ พฤกษา เรียลเอสเตท จับมือกับ อินโน พรีคาสท์ จัดเสวนาเรื่องบ้านกับภัยแผ่นดินไหว พร้อมชูเทคโนโลยี “Precast” หรือผนังคอนกรีตสำเร็จรูปเป็นทางออกเชิงโครงสร้างสำหรับยุคภัยพิบัติถี่ขึ้น โดยระบุว่าโครงสร้างบ้านควร “เอาอยู่” ได้ ไม่ใช่แค่ “อยู่สบาย”

แม้ประเทศไทยจะไม่อยู่บนแนวรอยเลื่อนหลักของโลก แต่การเกิดแรงสั่นสะเทือนในหลายพื้นที่ รวมถึงกรุงเทพฯ ก็ไม่ใช่เรื่องใหม่ และกลับเกิดถี่ขึ้นทุกปี ปัญหาคือ อาคารบ้านเรือนจำนวนมากยังไม่ได้รับการออกแบบให้รองรับแรงสั่นสะเทือน หรือหากออกแบบไว้ ก็ไม่ได้สื่อสารหรือสร้างความเข้าใจแก่ผู้ซื้ออย่างชัดเจน

เทคโนโลยี “Precast” กับบทบาทจริงในโครงสร้างบ้าน ไม่ใช่แค่ขายคำว่า ‘นวัตกรรม’

ในงานเสวนา หนึ่งในประเด็นที่น่าจับตาคือบทบาทของพรีคาสท์ที่ถูกหยิบยกขึ้นมาเป็น “ทางเลือก” แก่ผู้พัฒนาโครงการ โดยอ้างอิงการทดสอบจาก AIT ว่าสามารถรองรับแรงแผ่นดินไหวได้จริง และมีข้อได้เปรียบทางโครงสร้างมากกว่าการก่ออิฐฉาบปูนแบบดั้งเดิม ทั้งความแข็งแรง (มากกว่าอิฐมอญถึง 3 เท่า), ความแม่นยำจากการผลิตในโรงงานระบบอัตโนมัติ, คุณสมบัติกันไฟ-กันเสียง และล่าสุดยังพัฒนาไปถึงจุดที่สามารถลดคาร์บอนฟุตพริ้นท์ได้ผ่านเทคโนโลยี CarbonCure ที่ผลิตคอนกรีตโดยกักเก็บ CO₂ ไว้ในวัสดุ ซึ่งถือว่าเป็นก้าวสำคัญในด้าน ESG ของวงการก่อสร้างไทย

อย่างไรก็ตาม ความจริงอีกด้านที่ต้องยอมรับคือ เทคโนโลยีพรีคาสท์ยังไม่แพร่หลายเท่าที่ควรในตลาดอสังหาฯ ไทย และมีการใช้มากในกลุ่มทาวน์โฮมหรืออาคารแนวราบที่พัฒนาโดยผู้ประกอบการรายใหญ่ไม่กี่รายเท่านั้น โดยข้อจำกัดเรื่องต้นทุน การออกแบบ และความเชื่อมั่นของผู้บริโภคยังคงเป็นอุปสรรคสำคัญ

พฤกษาเริ่มขยับ – แต่ยังไม่ชัดว่าตลาดจะขานรับแค่ไหน

พฤกษาเองแม้จะเป็นรายใหญ่ในตลาดอสังหาฯ แนวราบ แต่การชูพรีคาสท์เป็นจุดขายเรื่อง “ปลอดภัยจากแผ่นดินไหว” ถือเป็นการเคลื่อนตัวเชิงกลยุทธ์ที่น่าสนใจ เพราะต่างจากอดีตที่บริษัทมักเน้นจุดแข็งด้านราคา, ฟังก์ชัน และจำนวนยูนิตต่อโครงการ การขยับมาพูดเรื่อง “โครงสร้าง” ถือเป็นการท้าทาย perception เดิมของผู้บริโภคไทยที่ยังติดกับดักคำว่า “บ้านสวย” มากกว่า “บ้านแกร่ง”

แต่คำถามสำคัญคือ ผู้บริโภคพร้อมจะจ่ายเพิ่มหรือให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากพอหรือยัง? และตลาดพร้อมจะหันมา “เชื่อ” ว่าวัสดุก่อสร้างที่ถูกผลิตจากโรงงานอัตโนมัติจะดีกว่าช่างก่ออิฐฝีมือดีในพื้นที่จริงหรือ?

มองอนาคต: โครงสร้างจะกลายเป็นเรื่องคุยได้ในตลาดที่พัฒนาแล้ว

ประเด็นที่เกิดขึ้นจากเสวนาครั้งนี้ ไม่ใช่แค่การประชาสัมพันธ์ระบบก่อสร้างแบบใหม่ แต่เป็นสัญญาณเตือนว่าตลาดอสังหาฯ ไทยอาจต้องขยับฐานความเข้าใจใหม่ว่า “บ้าน” ที่คนรุ่นใหม่ต้องการนั้น ไม่ได้มีแค่ฟังก์ชันแบบ Multi-purpose หรือพื้นที่กว้างไว้โชว์ แต่ต้องเป็นบ้านที่อยู่ได้จริงในโลกที่ความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นทุกวัน

💡 สรุปภาพรวมที่น่าสนใจ:

ผู้ประกอบการที่จริงจังกับความปลอดภัยของผู้อยู่อาศัย ควรเริ่มสื่อสารอย่างตรงไปตรงมาว่าบ้านของตน “แข็งแรงพอ” หรือไม่ มากกว่าจะขายแต่เรื่องแต่งสวนหรือไลฟ์สไตล์ที่ฉาบไว้บนพื้นฐานที่ไม่มั่นคง